Pîrewergêr

Ez wê şevê ji ber tayê raneketim. Hevalên min ketin xewa şêrîn lê Rahib her li kêleka min bû dua dikirin. Min dikaribû ez ayetên Quranê jî di nav duayên wî re nas bikim, herweha hin duayên ku min ji şêxekî Helebî jî bihîstibûn wî digotin. Gumanên min zêde bûn lê min ji xwe re got: “Ez serê xwe bi rastiya ola wî re naêşînim. Rojek wê were ku ew ê ji xweber her tiştî bibêje.”(beşek ji romanê)