Di Reng û Vengê Gimgimî: CEMALÊ DURSÎ û XIDIRÊ BAŞÎ

“Reben ezo, Uskura biveşo bextê min û to rê koyî ver deŞodranê sîya Kela Şema kay kena cor de êna ser deWaxto ke bimbarekê rojî sarê xo vet, ez xo rê el-pençê vineto ver deMi destê xo girê dayî, vilê xo kerd çewt mi va: “Ya nurê Mihemedê hometeBes o, ez feqîr o, ax û zar o, întîzar o, birîndar o, bêkes o, bêheval oNafa na derba zalima xedare to mi ra mede, be çimê ram û keremîNafa na kewa min a gozela nazike nazerîne mi rê verde wax…” Cemalê DursîNo teccelo ya kî qeder oXidir to ra bêxeber oZerê mi yake çi têder oDinya mi rê lazim nîya Xidirê Başî